گناه شناسی

مجازات خودبینى

امام صادق علیه السلام :

مَن دَخَلَهُ العُجبُ هَلَکَ.

به هر که خودپسندى راه یابد، نابود شود.

الکافی: 2/ 313/ 2.

امام صادق علیه السلام در روایت دیگری فرمودند:
حضرت عیسى (علیه السلام) که برنامه سیاحت و بیابان گردى ، از دستورهاى دینش بود. در یکى از سیاحت هاى خود، یکى از دوستانش که کوتاه قد بود و همواره در کنار حضرت عیسى (علیه السلام) دیده مى شد، به همراه عیسى (علیه السلام) به راه افتاد، تا با هم به دریا رسیدند، عیسى با یقین خالص و راستین گفت : بسم الله سپس روى آب حرکت کرد، بى آنکه غرق شود.
آن شخص قدکوتاه وقتى که عیسى را دید که بر روى آب راه مى رود، با یقین خالصانه ، گفت : بسم الله و سپس بر روى آب به راه افتاد بى آنکه غرق بشود، تا به عیسى (علیه السلام) رسید، ولى در همین حال ((خودبینى ))او را گرفت و با خود گفت : این عیسى روح الله است که بر روى آب گام برمى دارد و من نیز روى آب حرکت مى کنم ؛ فما فضله على ؟ بنابراین عیسى (علیه السلام) چه برترى بر من دارد؟
به دنباله این فکر، همان دم زیر پایش بى قرار شد و در آب فرو رفت و فریاد مى زد: اى روح الله ! دستم به دامانت ، مرا بگیر و از غرق شدن نجات بده .
عیسى (علیه السلام) دست او را گرفت و از آب بیرون کشید و به او فرمود: اى کوتاه قد، مگر چه گفتى ؟ (که در آب فرو رفتى )
گفتم : این روح الله است که بر روى آب مى رود، من نیز بر روى آب مى روم (بنابراین چه فرقى بین ما هست ) خودبینى مرا فرا گرفت (و در نتیجه به مکافاتش رسیدم ).
حضرت عیسى (علیه السلام) فرمود: تو خود را (بر اثر خودبینى ) به مقامى که خدا آن را براى تو قرار نداده ، نهادى خداوند بر تو غضب کرد، اکنون از آنچه که گفتى ، توبه کن .
او توبه کرد، آنگاه به مرتبه اى که خدا برایش قرار داده بود، بازگشت . امام صادق (علیه السلام) پس از نقل ماجراى فوق فرمود:

 فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا یَحْسُدَنَّ بَعْضُکُمْ بَعْضاً.

پس از خدا بترسید و پرهیزکار باشید، نسبت به همدیگر حسد نبرید_^.

اصول کافى ، ج 2، ص 306، ح 3.