1- محروم بودن از قبولی عبادات:

حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله):

«العِبادَةُ مَعَ أکلِ الحَرامِ کَالبِناءِ عَلَى الرَّملِ»

عبادت کردن با حرام خواری مانند بنا کردن بر روی رمل است. [1]

2- از بین رفتن برکت مال:

 امام کاظم (علیه‎السلام):

إنَّ الحَرامَ لا یَنمی، وإن نَمى لَم یُبارَک لَهُ فیهِ.

 حرام زیاد نمی‌شود واگر زیاد شود برکت در آن نخواهد بود. [2]

3- فقر و نداری:

حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله):

 َ مَنْ کَسَبَ مَالًا مِنْ غَیْرِ حِلِّهِ أَفْقَرَهُ اللَّه‏

هر کس مالى را از غیر حلال کسب کند، خداوند او را فقیر گرداند.[3]

4- حبط و نابودی اعمال حسنه:

حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله):

إنَّ للّهِ مَلَکا یُنادی عَلى بَیتِ المَقدِسِ کُلَّ لَیلَةٍ: مَن أکَلَ حَراما لَم یَقبَلِ اللّهُ مِنهُ صَرْفا ولا عَدْلًا. وَالصَّرفُ النّافِلةُ، والعَدلُ الفَریضَةُ.

خدا، فرشته‏اى دارد که هر شب، بر فراز بیت المقدس بانگ مى‏زند: «هر کس مال حرامى بخورد، خداوند، از او نه صَرف مى‏پذیرد و نه عدل. صرف، عمل مستحبّى است و عدل، عمل واجب». [4]

5- حرام خواری منشأ هر جنایت:

 حرام خواری قلب را به مرحله ای می‌رساند که حتی مواعظ در او تأثیر نمی‌کند و دلخراش ترین منازل نیز آنرا متأثر نمی‌نماید چنانچه حضرت ابا عبد الله الحسین به لشکریان پسر سعد فرمود: پس به تحقیق شکمهایتان از حرام پر شده وبر قلوبتان مهر خورده دیگر زیر بار حق نمی‌روید وای بر شما، آیا انصاف نمی‌دهید؟ آیا گوش فرا نمی‌گیرید. [5]

6- حرم خواری قطع کننده پیمان ولایت:

حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه‎السلام) می‌فرمایید:دوست من نیست کسی که مال مؤمنی را از راه حرام بخورد. [6]

7- ظهور نا مطلوب در نسل انسان:

 قال الصادق (علیه‎السلام):

کَسْبُ الْحَرَامِ یَبِینُ فِی‏ الذُّرِّیَّةِ.

کسب حرام آثارخود را در ذریه انسان ظاهر می‌نماید.[7]