توبه کننده از گناهی که فقط خدا از آن باخبر است
مولی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام):
طوبی لِعَبدٍ یَستَغفِرُاللهَ مِن ذنبٍ لَم یَطّلِعْ عَلَیهِ غَیرُهُ.
خوشا به حال بنده‌ای که در نزد خدا از گناهی توبه می‌کند که غیر از او کسی بر آن مطّلع نیست.
(جامع احادیث‌الشیعه، ج 14، ص 332)
گنهکاری که بخاطر گناهش گریه می کند
مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام:
طوبی لِمَن بکَی عَلی خَطیئتِهِ وَ أَمِنَ النّاسُ شَرَّهُ.
خوشا به حال کسی که به خاطر گناهانی که مرتکب شده گریه می‌کند (و پشیمان است) و مردم دیگر از شر و آزار او در امان هستند. (الفقیه، ج 4، ص 405)
گنهکاری که بعد از هر گناه یک استغفار داشته باشد
پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم:
طوُبی لِمَن وَجَدَ فی صَحیفَةِ عَمَلِهِ یَومَ القیامَةِ تَحتَ کُلِّ ذَنبٍ «استَغفِرُالله»
خوشا به حال کسی که در نامة عملش روز قیامت، زیر هر گناهی که کرده یک «استغفار» ببیند.
(تفسیر مقتنیات، ج 1، ص 89)
