گناه شناسی

حرمت خمر و میسر
یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ قُلْ فِیهِما إِثْمٌ کَبِیرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَکْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما. [1]
درباره شراب و قمار از تو مى ‏پرسند، بگو: در آن دو گناهى بزرگ و سودهایى براى مردم است و [لى‏] گناهشان از سودشان بزرگتر است.

حرمت ازلام و قرعه

حُرِّمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةُ وَ الدَّمُ ... وَ أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالأَزْلَامِ. [2]
بر شما حرام شده است: مردار و خون ... و نیز قسمت کردن شما [چیزى را] به وسیله تیرهاى قرعه(که برای قمار استفاده می شده).

شراب و قمار و بتها و تیرهاى قرعه پلید [و] از عمل شیطانند

یا أَیُّها الَّذِینَ آمَنُوا إنَّما الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الأَنْصابُ وَ الأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ* إِنَّمَا یُرِیدُ الشَّیْطانُ أَنْ یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِی الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ وَ یَصُدَّکُمْ عَنِ ذِکْرِ اللّهِ وَ عَنِ الصَّلَاةِ فَهَلْ أَنْتُم مُنْتَهُونَ. [3]
«اى کسانى که ایمان آورده‏ اید! شراب و قمار و بتها و تیرهاى قرعه پلید [و] از عمل شیطانند. پس از آنها دورى گزینید، باشد که رستگار شوید. همانا شیطان مى‏ خواهد با شراب و قمار میان شما دشمنى و کینه ایجاد کند و شما را از یاد خدا و از نماز باز دارد. پس آیا شما دست بر مى‏ دارید؟»

خوردن مال به باطل

و لا تَأْکُلُوا أموالَکُم بَینَکُم بالباطِلِ[4]»

«و اموالتان را میان خود به ناروا مخورید»

تفسیر میسر

الإمامُ الباقرُ علیه السلام: لمّا أنزلَ اللّهُ عزّ و جلّ على رسولِ اللّه صلى الله علیه و آله: «انّما الخَمرُ و المَیسِرُ» قیلَ: یا رسولَ اللّهِ، مَا المَیسِرُ؟ قال: کُلُّ ما تُقُومِرَ بهِ حتَّى الکِعابُ و الجَوزُ.قیلَ: فما الأنصابُ؟ قالَ: ما ذَبَحُوهُ لآِلِهَتِهم. قیلَ: فما الأزلامُ؟ قالَ: قِداحُهُم التی یَستَقسِمُونَ بها[5].
هنگامى که خداوند آیه «انّما الخمر و المیسر» را بر پیامبر خدا صلى الله علیه و آله نازل کرد از ایشان درباره میسر پرسیدند، حضرت فرمود: هر چیزى، حتى تاسهاى تخته نَرد و گردو، که با آن برد و باخت شود. عرض شد: «انصاب» چیست؟ فرمود: آنچه براى خدایانشان ذبح مى‏کردند. عرض شد: «ازلام» چیست؟ فرمود: تیرهایى که به وسیله آنها، قرعه مى‏ انداختند.

الإمامُ علیٌّ علیه السلام: کُلَّما ألهى عن ذِکرِ اللّهِ فهُو مِن المَیسِرِ.
هر چیزى که از یاد خدا غافل گرداند، آن چیز در شمار مَیْسِر است.[6]

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام: إنَّ الشَّطرَنجَ و النَّردَ و أربَعةَ عَشرَ و کُلَّ ما قُومِرَ علَیهِ مِنها فهُو مَیسِرٌ. [7]
شطرنج و نرد و سه پر (سه در) و هر چیز دیگرى که با آنها برد و باخت شود، مَیْسِر است.

تفسیر خوردن مال به باطل

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام‏ فی قولِهِ تعالى: «و لا تَأْکُلُوا أموالَکُم بَینَکُم بالباطِلِ[8]»: کانَت قُرَیشٌ تُقامِرُ الرجُلَ بأهلِهِ و مالِهِ، فَنَهاهُمُ اللّهُ‏عَزَّ و جلَّ عَن ذلکَ.[9]
 امام صادق علیه السلام‏ درباره آیه «و اموالتان را میان خود به ناروا مخورید» فرمود: قریش بر سر زن و مال خود با یکدیگر قمار مى ‏زدند و خداوند عزّ و جلّ آنها را ازاین کار نهى فرمود.