در روایات فراوانی آمده است که خدای سبحان روزه را برای خود می داند و خود بدان پاداش می دهد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:
کلّ عمل ابن آدم یضاعف الحسنة عشرة امثالها الی سبعمأة ضعف قال اللّه عزّ و جلّ الّا الصوم فانه لی و اجزی به یدع طعامه و شرابه و شهوته من اجلی؛(الدرّ المنثور، ج 1، ص 435.)
همه اعمال حسنه انسان از ده برابر تا هفتصد برابر پاداش دریافت می کند اما خدا فرمود روزه مال من است و من به آن پاداش می دهم زیرا روزه دار برای خدا خوردن و آشامیدن و شهوتش را رها می کند.»
و باز پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:
الصیام لاریاء فیه قال اللّه: هولی و انا اجزی به؛(الدرّ المنثور، ج 1، ص 436.)
در روزه ریا و تظاهر راه پیدا نمی کند او مال من است و من به آن پاداش می دهم.
این که در روایت فرمود: روزه مال من است برای آن است که روزه صبغه صمدی دارد و بیان گر اوصاف تنزیهی خدای سبحان است زیرا خدا همه را غذا می دهد اما خود غذا خور نیست روزه دار نیز در بخشی از ساعات شبانه روز از خوردن و آشامیدن و امور ممنوع دیگر خودداری می کند.
و این که فرمود: من بدون واسطه به روزه دار پاداش می دهم از عظمت این عمل و خالص بودن حکایت می کند.
- پنجشنبه ۲۰ خرداد ۹۵
- ۰۳:۱۲
- ۵۸۰
- ۰
