قیادت، رسانیدن مرد و زنى براى زنا، یا دو مرد براى لواط است. و شبههاى در حرام بودن بلکه کبیره بودن آن نیست. زیرا از گناهانى است که در نصوص معتبر بر آن وعده عذاب داده شده و در شرع مقدس براى آن حد معین شده است.
پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله مىفرماید: «هرکس براى وقوع زناى مرد و زنى واسطه شود، خداوند بهشت را بر او حرام مىفرماید و جایش دوزخ است و بد جایگاهى است جهنم و همیشه مورد خشم خدا است تا بمیرد»[1].
حضرت صادق علیه السّلام مىفرماید: «رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله لعنت فرمود زن زناکار و زنى که واسطه کار است»[2].
بعلاوه، شخصى که قیادت مىکند، نه تنها نهى از منکر را ترک کرده بلکه سعى در وقوع منکر نموده و در آخر باب اول، کبیره بودن ترک نهى از منکر ثابت گردید چه رسد به امر به منکر یا سعى در وقوع آن.
منبع: گناهان کبیره، ج2، ص: 330
[1] وسائل الشیعه کتاب نکاح باب 27 ج 14 ص 266: قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و من قاد بین امرئة و رجل حراما حرم اللّه علیه الجنة و مأویه جهنم و سائت مصیرا و لم یزل فى سخط اللّه حتى یموت. و عن ابى عبد اللّه علیه السّلام لعن رسول اللّه الواصلة و المستوصله یعنى الزانیة و القواده.
[2] وسائل الشیعه کتاب نکاح باب 27 ج 14 ص 266: قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و من قاد بین امرئة و رجل حراما حرم اللّه علیه الجنة و مأویه جهنم و سائت مصیرا و لم یزل فى سخط اللّه حتى یموت. و عن ابى عبد اللّه علیه السّلام لعن رسول اللّه الواصلة و المستوصله یعنى الزانیة و القواده.
- پنجشنبه ۱۶ ارديبهشت ۹۵
- ۲۲:۳۶
- ۹۷۹
- ۰
