گناه شناسی

مرد باغیرت کسی است که نه به حرم و حریم دیگری وارد می‌شود و نه اجازه می‌دهد که شخصی دیگر به حریم و حرم او وارد شود. یعنی نه ظالم است و نه مظلوم! لذا حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمایند:

«مَا زَنَی غَیُورٌ قَطُّ؛ انسان باغیرت، هرگز زنا نمی‌کند».[1]

امام صادق علیه‌السلام هم این‌چنین هشدار می‌دهند:

«امَا یَخْشَی الَّذِینَ یَنْظُرُونَ فِی ادْبَارِ النِّساءِ انْ یَبْتَلُوا بِذلِکَ فِی نِسَائِهِمْ؛ آیا کسانی که به پشت زنان می‌نگرند (چشمشان به دنبال ناموس مردم است)، نمی‌ترسند که زنانشان هم به این نگاه‌های آلوده مبتلا شوند؟! (دیگران به زنان آنان نگاه کنند).»[2]

یعنی می‌خواهند بفرمایند که:

1. نگاه به ناموس مردم، وارد شدن به حریم دیگران است و اگر غیرت داری به حریم دیگران وارد نشو.
2. هر کس به حریم دیگران وارد شد، قانون طبیعت این است که به حریمش وارد می‌شوند و ورود شخص به حریم دیگران مساوی است با ورود دیگران به حریم آن شخص.

هر که باشد نظرش در پیِ ناموس کسان

 پیِ ناموسِ وی اُفتد نظر بُلهوسان

[1]. شرح نهج‌البلاغه، ابن ابی‌الحدید، ج 19، ص 211.

[2]. الکافی، ج 5، ص 553.

لحن، آهنگ، محتوا و نحوه چینش کلمات باید طوری نباشد که موجب تحریک یا طمع در نامحرمان شود

خداوند متعال در مورد آهنگ و لحن گفتگو با نامحرمان خطاب به زنان می‌فرمایند:

«…فَلا تَخْضَعنَ بِالْقَولِ فَیطْمَعَ الذّی فی قَلبهِ مَرَضٌ؛ پس (به هنگام صحبت کردن با نامحرم) با ناز و عشوه و خضوع سخن نگویید تا آن‌کسی که در دلش مرض دارد (تحریک نشده و) نسبت به شما طمع بورزد» [1]

نحوه چینش کلمات و حرف زدن دختر حضرت شعیب علیه اسلام با حضرت موسی علیه‌السلام الگوی مناسبی برای زنان مؤمن است. که چطور حرف بزنند تا نامحرمان را به خیالات واهی نیندازند.

بعدازاینکه حضرت موسی علیه‌السلام به دختران شعیب در آب دادن گوسفندان کمک کرد، حضرت شعیب علیه‌السلام پیامی را به‌وسیله یکی از دخترانش به حضرت موسی علیه‌السلام پیامی فرستاد.

دختر شعیب پیام را این‌گونه رساند:

«قَالَتْ إِنَّ أَبِی یدْعُوک لِیجْزِیک أَجْرَ مَا سَقَیتَ لَناَ؛ پدرم شمارا فرامی‌خواند تا برای آب دادن به گوسفندان ما، پاداشت دهد»[2]

درحالی‌که می‌توانست بگوید: «به خانه ما بیا! پدرم با شما کار دارد!»

اما این‌چنین نگفت چراکه ممکن است در ذهن جوان نامحرم، افکار ناروا خطور کند و گمان ببرد که این دعوت از سوی دختر بوده است بلکه می‌گوید: «پدرم تو را دعوت کرده است» و همچنین علت دعوت پدر را هم توضیح می‌دهد تا فکری بدی به ذهن جوان خطور نکند.

[1]. احزاب آیه 32.

[2]. قصص آیه ۲۵.

به نظر برخی از روان‌شناسان چشم چرانی یک بیماری روانی است:

«محرومیت‌های جنسی سبب می‌شود که «لی‌بیدو» در اعصاب چشم متمرکز شود، با این تمرکز، بَستِگی عصبِ چشم با اعصاب جنسی توسعه یافته و شخص از چشم‌چرانی لذت می‌برد و از دیدن اندام برهنه تحریک می‌شود و این تحریک برای شخص بیمار، همان لذت آمیزش جنسی را در فرد معمولی دارد.»[1]

درجایی دیگر بیان شده است که:

«غالباً چشم چرانی در مردها زیادتر دیده می‌شود و بیماری «سادیسم» را به وجود می‌آورد و در زن‌ها، غالباً خودنمایی است که بیماری «مازوشیسم» را به وجود می‌آورد.»[2]

چشم چرانی نه‌تنها یک بیماری روانی است بلکه منشا بسیاری دیگر از بیماری‌های جسمی و روانی است:

«چشم چرانی، سبب درشتی چشم، ضعف اعصاب و روان، بی‌خوابی، کم خوابی، بی‌اشتهایی، خیال پردازی واهی، تشویش ذهن و … می‌شود.»[3]

در حدیثی شریف امام صادق (علیه السلام) چشم چرانی را عامل افسردگی و حسرت طولانی می‌دانند:

«کَم مِن نَظرَهٍ أورَثَت حَسرَهً طَویلَهً؛ و چه بسیار نگاه‌هایی که حسرت‌های طولانی را در بر خواهد داشت.»[4]

در قرآن کریم هم ازاین‌گونه افراد به کسانی که در قلوبشان مرض است، تعبیر شده است:

«فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذی فی‏ قَلْبِهِ مَرَضٌ؛ پس با گفتارتان ناز و عشوه مریزید تا کسی که در دل او مرض است ( در شما ) طمع ورزد.»[5]

[1]. طب روحانی، ص 258، عبدالکریم بی‌آزار شیرازی.

[2]. برگرفته‌شده از مسائل درمانی و طب روحانی، عبدالکریم بی‌آزار شیرازی، ج 3، ص 258.

[3]. آموزه‌های تندرستی در قرآن، حسن رضا رضایی، عطرآگین، چ 1، 1384، ص 84.

[4]. الکافی: 5/ 559/ 12.

[5] . احزاب: 32.

در روایتی از حضرت عیسی (علیه السلام) آمده است که:

«اگر با نگاه شهوت‌آلود به زنی تماشا کنی همان وقت در دلت با او زنا کرده‌ای!»[1]

در روایتی دیگر حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم نگاه آلوده را زنای چشم معرفی کرده است:

«ِکلِّ عُضوٍ مِنْ ابْنِ آدمَ حَظٌّ مِنَ الزِّنا: اَلْعَینُ زِناها النَّظَرُ؛ برای هر عضوی از بدن انسان، بهره‌ای از زنا دارد و زنای چشم، چشم‌چرانی و نگاه آلوده است.»[2]

جالب اینجاست که روانشناسان هم زنای چشم را تأیید کرده‌اند:

«شخص از چشم‌چرانی لذت می‌برد و از دیدن اندام برهنه تحریک می‌شود و این تحریک برای شخص بیمار (چشم‌چران)، همان لذت آمیزش جنسی را در فرد معمولی دارد.»[3]

لذا چشم‌چرانی از نظر اسلام حرام است و عذاب دردناکی در انتظار چشم‌چران خواهد بود که البته این عذاب انعکاس و تجسم خود عمل در عالم معاد است.

حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم در این باره می فرمایند:

«کسی که چشمانش را از نگاه به نامحرم پر کند، روز قیامت، خداوند میخ‌های آتشین بر چشمانش فرو می کند و آنها را از آتش پر کند، تا وقتی‌که به‌حساب مردم رسیدگی کند، سپس امر می‌شود که او را به جهنم ببرند؛ مَنْ ملأ عَینَیهِ مِنِ امْرَأَهٍ حَراماً حَشاهُما اللهُ عَزَّ وَجَلَّ یوْمَ القِیامَهِ بِمَسامیرَ مِنْ نارٍ وَحَشاهُما ناراً حَتّی یقْضِی بَینَ‌ النّاسِ ثُمَّ یؤمَرُ بِه اِلَی النّارِ»[4]

[1]. ا انجیل متی، 5 / 27 / 28.

[2]. میزان الحکمه، ج‏12، ص: 237، ح 20315.

[3]. طب روحانی، ص 258، عبدالکریم بی‌آزار شیرازی.

[4] . ثواب الاعمال، ص 338.

متأسفانه امروزه شاهد این هستیم که شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان، مثل تلگرام و اینستاگرام، شده است محلی برای خودنمایی، دلبری و چشم‌چرانی. چه مردان و چه زنان، چه دختران و چه پسران برای اینکه لایک و تحسین جنس مخالف را گدایی کنند تصاویر فاخر یا بی حجاب و نامناسب خود را در پروفایل خود قرار می‌دهند یا در پیج خود و برای همه به اشتراک می‌گذارند. درحالی‌که نه زن و نه مرد حق ندارند که چه در فضای مجازی و چه در فضای حقیقی دلبری و خودنمایی کنند. به فرموده حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام چه شخصی که خودنمایی می کند و چه کسی که به او نگاه می‌کند از رحمت خدا دورند:

«لَعَنَ اللَّهُ‏ النَّاظِرَ وَ الْمَنْظُورَ إِلَیه؛ خداوند لعنت کرده است (از رحمت خدا دور است) کسی را که چشم‌چرانی می‌کند و کسی را که به او نگاه می‌شود».‏[1]

[1]. مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج‏14، ص: 271

خیلی جالب است!! بعضی‌ها پول‌ها و طلاهایشان را داخل گاوصندوق می‌گذارند تا محفوظ بماند و دزد به آن‌ها دستبرد نزند یا ماشینشان را در پارکینگ می‌گذارند و روی آن چادر می‌کشند تا از شر سارقان در امان باشد و کسی به آن خش نیندازد، اما ناموسشان را بدون پوشش و بدون محافظ در خیابان رها می‌کنند! آیا ارزش ناموس آن‌ها از پول و طلا و ماشین پایین‌تر است؟ چه شده که به مالشان غیرت دارند، اما به ناموسشان غیرت ندارند؟!