گناه شناسی

عاقبت عشق های خیابانی

عاقبت شروع زندگی با گناه

به گزارش گناه شناسی به نقل از فارس:
زوج جوانی با مراجعه به شعبه 268 مجتمع قضایی خانواده دادخواست طلاق توافقی خود را به علت عدم تفاهم ارائه کردند.

مرد جوان درباره علت تصمیم به جدایی از همسرش گفت: او فکر می‌کند من به او خیانت کرده‌ام ولی اشتباه می‌کند. هیچ علاقه‌ای به طلاق ندارم و فقط به اصرار همسرم راضی به طلاق شده‌ام.

زن جوان خطاب به قاضی عموزادی و با بیان اینکه قادر به ادامه زندگی با شوهرش نیست،‌ گفت: 4 سال قبل از طریق یکی از دوستانم برای کار به یک ساعت‌فروشی معرفی شدم.

وی ادامه داد: بعد از مدتی صاحب مغازه به من ابراز علاقه کرد و من هم که به او علاقه‌مند شده بودم به پیشنهاد او جواب مثبت دادم و دوستی ما آغاز شد. تا اینکه 4 ماه قبل او به من پیشنهاد ازدواج داد.

زن جوان گفت: موضوع را به مادرم گفتم و او هم مخالفتی با این موضوع نکرد تا اینکه با مهریه یک هزار سکه به عقد او درآمدم. یک روز بعد از عقد به مسافرت رفتیم و آنجا بود که شوهرم اخلاق و رفتار واقعی خود را نشان داد.

وی در ادامه اظهاراتش افزود: بعد از عقد، هر مشکلی که بین ما پیش می‌آمد، شوهرم مرا تهدید به طلاق می‌کرد و در واقع این تهدید به تکیه کلامش تبدیل شده بود. به هر بهانه‌ای مرا مورد فحاشی قرار می‌داد و اگر هم خودش مقصر بود تنها به یک عذرخواهی بسنده می‌کرد.

زن جوان گفت: او بعد از عقد رفتاری کاملاً متضاد با گذشته داشت و حتی بعد از اینکه مغازه او مورد دستبرد قرار گرفت، بدقدمی مرا عامل این اتفاق دانست.

مرد جوان با تأیید اظهارات همسرش درباره تهدید کردن به طلاق گفت: من راه جلب محبت همسرم را بلد نبودم و از این طریق می‌خواستم او به من بیشتر محبت کند و فکر نمی‌کردم کار به این جا کشیده شود.

زن جوان در پاسخ به سؤال قاضی که چرا در مدت 4 سال دوستی به اختلافات بین خودتان پی نبردی، گفت: در مدت 4 سالی که با هم دوست بودیم فقط خوبی‌های او را می‌دیدم و اگر هم مشکلی پیش می‌آمد زود از کنار آن می گذشتم اما فقط یک روز بعد از عقد، چشم من به روی واقعیات باز شد و به اشتباه خود پی بردم.

وی با بیان اینکه دوستی قبل از ازدواج به هیچ وجه ملاک خوبی برای شناخت طرف مقابل نیست ادامه داد: رابطه دوستی حتی بعد از گذشت 4 سال هم به من اجازه نداد شناخت مناسبی از شوهرم پیدا کنم و در نهایت کار به جدایی کشید.

وی ادامه داد: من تلاش خود را برای بهبود این وضع کردم و حتی نزد مشاوره هم رفتم. مشاور از من خواست در جلسه بعد همراه شوهرم به مرکز مشاوره بروم اما او مخالفت کرد.

زن جوان در نهایت گفت: من خودم را در این اتفاق مقصر نمی‌دانم و قبول دارم بسیاری از مشکلات از سوی من بود اما وقتی زوج‌های 40 یا 50 ساله را در راهرو‌های دادگاه می‌بینم، ترجیح دادم امروز جلوی ضرر را بگیرم. من هم همسرم را دوست دارم ولی ادامه این زندگی به نفع هیچکدام از ما نیست. قصد آزار و اذیت همسرم را ندارم و همه یک‌هزار سکه مهریه‌ام را در قبال صدور حکم طلاق می‌بخشم.

تلاش قاضی عموزادی برای ایجاد سازش بین این زوج نتیجه نداد و سرانجام با اصرار آنها حکم طلاق توافقی صادر شد.

شاید برایتان این سؤال پیش آمده باشد که مؤمن هستید یا نه؟؟ همان کسانی که خداوند در سوره عصر می فرماید غیر از آنها در خسران به سر می برند.

امام صادق علیه السلام در حدیثی شرییف علامتهای مؤمن را بر می شمارند:
«الْمُؤْمِنُ مَنْ طَابَ مَکْسَبُهُ، وَ حَسُنَتْ خَلِیقَتُهُ، وَ صَحَّتْ سَرِیرَتُهُ، وَ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ، وَ أَمْسَکَ الْفَضْلَ مِنْ کَلَامِهِ، وَ کَفَى النَّاسَ شَرَّهُ، وَ أَنْصَفَ النَّاسَ مِنْ نَفْسِهِ».

امیرالمؤمنین (علیه السلام) :

أَىُّ دُعاء أَفْضَلُ مِنَ الإِسْتِغْفار وَ أَعْظَمُ بَرَکَةً مِنْهُ فِى الدُّنْیا وَالآخِرَةِ .

  چه دعایى از استغفار ، با فضیلت تر ، و برکت آن در دنیا و آخرت از طلب آمرزش ، بزرگتر و بیشتر است .

مستدرک الوسائل ، ج 6 ، ص 188 .

بعضی از صفات رذیله و انحرافات فکری و عملی، آن قدر مبغوض خداوند است که هیچ وجه قابل گذشت نیست، مگر آن که شخص، خود را از آن تهی کرده و به صفات کمالیه مقابل آن مزین سازد. وجود چنین صفات رذیله ای در شخص گنهکار، مانع از پذیرش استغفار و راه یافتن توبه کننده به دیار یار می کرد، در این گفتار برخی از صفات و نقش آنها را در جلوگیری از استغفار بررسی خواهیم کرد.

مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام:

اِنّ النّدَمَ عَلَی الشَّرِ یدعو اِلی تَرکِه.

پشیمانی از کار بد، خود باعث ترک آن خواهد شد.

(اصول کافی، ج 4، ص 159)

امام سجاد علیه السلام:

«مَا مِنْ قَطْرَةٍ أحَبَّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ قَطْرَتَیْنِ قَطْرَةِ دَمٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ قَطْرَةِ دَمْعَةٍ فِی سَوَادِ اللَّیْلِ لَا یُرِیدُ بِهَا عَبْدٌ إِلَّا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ»

هیچ قطره‏ اى نزد خداوند دوست داشتنى ‏تر از دو قطره نیست: قطره­ ی خونى که در راه خدا ریخته شود و قطره­ ی اشکى که در تاریکى شب ریخته شود در حالی که بنده با آن جز خداوند عزّ و جلّ را نخواهد.

الخصال ج1 ص50

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

لا یَقْدِرُ رَجُلٌ على حَرامٍ ثُمَّ یَدَعُهُ ، لَیس بهِ إلاّ مَخافَةُ اللّه ، إلاّ أبْدَلَهُ اللّه‏ُ فی عاجِلِ الدُّنیا قَبْلَ الآخِرَةِ ما هُو خَیرٌ لَهُ مِن ذلکَ .

هر مردى بتواند کار حرامى انجام دهد و آن را فقط به خاطر ترس از خدا فرو گذارد خداوند ، پیش از آخرت ، در همین دنیا بهتر از آن را به وى عوض دهد . (کنز العمّال : 43113 منتخب میزان الحکمة : 144)

به عنوان مثال پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم درباره نگاه حرام  فرمودند:

اَلنَّظَرُ سَهْمٌ مَسموُمٌ مِنْ سِهامِ اِبْلیسَ‌ فَمَنْ تَرَکَها خَوْفاً مِنَ اللهِ اَعطاهُ اللهُ ایماناً یَجِد حَلاوَتَهُ فی قَلْبِهِِ

نگاه (به نامحرم) تیر زهرآلودی از تیرهای شیطان است و هر کس آن را از ترس خدا ترک کند، خداوند چنان ایمانی به او عطا کند که شیرینی اش را در دل خویش احساس کند. ( بحارالانوار، ج 101، ص 38.)

آری مزد حفظ چشم از نگاه حرام در دنیا چشیدن شیرینی ایمان است چیزی که صاحبانش آنرا با دنیا و هر آنچه که درآن است عوض نخواهند کرد.

عمر بن شیبه گوید: من در مکه بین صفا و مروه بودم که مردى را مشاهده کردم که سوار بر استرى شده و اطراف وى را غلامانى گرفته اند و مردم را کنار مى زنند تا او حرکت کند.
پس از مدتى که به بغداد رفتم ، روزى بر روى پلى حرکت مى کردم چشمم به مردى افتاد که لباس هاى کهنه پوشیده و پابرهنه است .
خوب به او نگاه کردم و در چهره اش خیره شدم و به فکر فرو رفتم که این مرد را در کجا دیده ام ؟!
آن مرد گفت : چرا این گونه به من نگاه مى کنى ؟!
گفتم : تو را شبیه مردى دیدم که او را در مکه مشاهده کردم و شروع کردم صفات او را ذکر کردم .
گفت : من همان مرد هستم .
گفتم : چرا خداوند با تو این چنین کرد؟
گفت : من در جایى که همه مردم در آن (مکه ) تواضع مى کنند تکبر کردم خداوند هم مرا در جایى (جامعه ) که همه براى خود رفعت و شاءنى دارند، ذلیل کرد.

محجه البیضاء، ج 6، ص 228.

حجت الاسلام والمسلمین حسینی قمی به نقل از حاج آقا رحیم ارباب:

روزی از یک خیابان که هنوز نیمه کاره بود ،عبور می کردم که دیدم تعدادی از بچه ها دارند با سر اسکلتی فوتبال بازی می کنند. من آن سراسکلت را گرفتم و در خاک دفن کردم. هنگام شب خواب دیدم که آقایی به ظاهر مذهبی از من تشکر می کند. به او گفتم که من شما را نمی شناسم. او گفت که من صاحب جمجمه ای بودم که شما از بچه ها گرفتید. من مستحق این عقوبت بودم زیرا کله ی من کمی باد داشت و کمی تکبر داشتم و باید مواخذه می شدم.

این که یک تحقیر دنیوی بوده و آن هم برای جسد یک آدم مومن؛حالا امثال من با این ایمان ضعیف و دردهای طاقت فرسای اخروی , چه باید بگوید؟!

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا بحق محمد و آل الاطهار