متعه یا صیغه حلال قرآن و سنت رسول خدا (صلی الله علیه و آله)
یک از راه های پیشگیری از جرائم و گناهان جنسی احیای سنت ازدواج موقت است که متاسفانه در جامعه اسلامی و شیعی ما بسیار محجور و حتی منفور است، به طوری که اگر کسی این سنت را انجام دهد مورد سرزنش و طعنه شدید مردم قرار می گیرد.
امام جعفر صادق (علیه السّلام) که بیش از ائمه دیگر (بعد از حرام کردن صیغه موقت توسط خلیفه دوم) در احیاء و زنده نگهداشتن این سنت نبوی نقش داشت در مورد اهمیت و فایده متعه میفرماید:
ُ لَوْ لَا مَا سَبَقَنِی بِهِ بَنِی الْخَطَّابِ مَا زَنَى إِلَّا شَقِی
«اگر عمر بن الخطاب (خلیفة دوم) متعه را حرام نمی کرد هیچ مؤمنی زنا نمی کرد مگر اشقیاء از آنها»(وسائلالشیعه، ج 21، ص 11 و الکافی، ج 5، ص448 )
متعه یا همان صیغه در قرآن کریم نیز مطرح شده است که متن و ترجمه آیه مذکور چنین است :
«فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَةً» (نساء، 24)
«و زنانى را که متعه (ازدواج موقت) میکنید. واجب است است مهرشان را بپردازید».