قرآن کریم:

«وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلاَ تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا

إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُواْ إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ وَ کَانَ الشَّیْطَانُ لِرَبِّهِ کَفُورًا»؛ (اسراء، 26- 27)

«و حق نزدیکان را بپرداز و (همچنین) مستمند و وامانده در راه را، و هرگز اسراف و تبذیر مکن؛ چرا که تبذیرکنندگان برادران شیاطینند، و شیطان کفران (نعمت های) پروردگارش کرد».

در آیات فوق، اسرافکاران برادر و همراه شیطان شناخته شده اند. بنابراین، در این جا می توان گفت هر کسی که برادران شیطان که همان اسراف کارانند، با آگاهی و از روی عمد به اسراف می‌پردازند و با شیطان همراه اند.

کسی که در بیت المال، عمر، هزینه زندگی با آگاهی و علم اسراف می کند، از پرتو معارف دینی به دور است و نمی تواند به صراط مستقیم که رهروانش در پناه لطف الهی هستند، هدایت شود.

آری شـیـطـان در کمین همین نگاه مـن و تـوست

به هنگام نگاه به نامحرم ، سر به زیر افکن و بگو:

اعـوذ بـالله مـن الـشـیـطـان الـرجـیـم

رسـول خـدا صـلـی الله عـلـیـه و آله و سلم:

نگاه به نامحرمان تیری مسموم از تیرهای ابلیس است.

هر کس از ترس خداوند چشم خود را از نــگــاه حــرام بـاز دارد،

خداوند ایمانی به او عطا فرماید که شیرینی آن را در قلبش حس کند.

بحار الانوار، ج 104، باب 91، ص 31 

در روایات از زن به دام شیطان[1] تعبیر شده که به وسیله آن مردان مؤمن را گرفتار می‌کند!

و همچنین در روایات آمده که در جایی که دو نفر نامحرم خلوت کنند نفر سومشان شیطان است و آنقدر وسوسه می‌کند تا به گناه آلوده شوند[2]

و نیز در جایی دیگر آمده است که نگاه آلوده تیری است از تیرهای شیطان[3]!

در ادامه داستانی واقعی را خواهید خواند که در آن شیطان موجبات خلوت مردی بسیار مؤمن و عابد را با دختری نامحرم فراهم می‌کند و او را وسوسه کرده و با نگاه آلوده ‏‏‏ عابد تیر خلاص را زده و او را گرفتار گناهان بزرگ‌تر از قبیل تجاوز و قتل کرده و در نهایت او را به کفر می‌رساند.

متن روایت فوق:

حضرت امام باقر (علیه السلامفرمود ) :  زنى هرزه گرد با چند نفر از جوانان بنى اسرائیل مصادف شد

تهمت و بهتان به اندازه اى زشت و زننده است که حتى شیطان هم از انجام دهنده آن دو بیزارى مى جوید. شیطان از رفتارهاى زشت و اعمال خلاف استقبال مى کند؛ ولى برخى از رفتارهاى ناروا آن قدر زشت و پلیدند که شیطان هم آن ها را تاءیید نمى کند. یکى از این اعمال ، نابود کردن وجهه افراد در جامعه ، و ریختن آبروى آن ها به وسیله بهتان یا نعمت است .

تهمت آثار شومى هم براى تهمت زننده و هم براى تهمت زده شده به بار مى آورد که مى توان آن ها را در دو عنوان ذیل جاى داد:

ترساندن از فقر

بقره/ 268: الشیطان یعدکم الفقر و یامرکم بالفحشاء