گناه شناسی

مَن مَلَأَ مِنِ امرأهٍ حراماً حَشاهما الله عزّوجلّ یوم القیامه بمسامیرَ مِن نارٍ و حشاهما ناراً حتی یَقضیَ بین الناس ثم یُؤمَر به إلی النار.

کسی که چشمان خود را از نگاه حرام به زنی پر کند، خدای بزرگ و بلندمرتبه در روز قیامت چشمان او را با میخ‌های آتشین پر کرده و از آتش انباشته می‌سازد تا حساب مردم به پایان رسد، آنگاه فرمان می‌دهد که او را به آتش جهنم برند.[۲۸]

حضرت رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله: من مَلَأ عینَه من حرامٍ مَلأَ اللهُ عینَه یومَ القیامهِ من النار إلاّ أن یتوب و یَرجِعَ.

هر کس چشم خود را از (نگاه‌های) حرام پر کند، خداوند در روز قیامت چشم او را از آتش پر گرداند، مگر این‌که توبه کند و برگردد.[۲۹]

[۲۸]. بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۳۶۶

[۲۹]. بحارالانوار، ج ۷۶. ص ۳۳۴

لینک کوتاه مطلب : https://nidamat.com/?p=30478

حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السّلام :

ألا و إنَّ الخَطایا خَیلٌ شُمُسٌ حُمِلَ علَیها أهلُها و خُلِعَت لُجُمُها فَتَقَحَّمَت بِهِم فی النارِ.

بدانید که گناهان، اسبان چموشى هستند که گناهکاران بر آنها نشسته و لگامهایشان رها شده است، پس سوارانشان را در آتش مى‏افکنند.

 میزان الحکمه حدیث 6744.

حضرت رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله:

مَن شَرِبَ الخَمرَ لَم یُقْبَلْ مِنهُ صَلاةٌ أربَعینَ لَیلَةً، فإنْ عادَ فأربَعینَ لَیلَةً مِن یَومِ شَرِبَها، فإنْ ماتَ فی تِلکَ الأربَعینَ مِن غَیرِ تَوبَةٍ سَقاهُ اللّهُ یَومَ القِیامَةِ مِن طِینَةِ خَبالٍ.
کسى که شراب بنوشد تا چهل شب نمازى از او پذیرفته نشود و اگر دوباره نوشید، از روزى که نوشیده تا چهل شب دیگر نمازش پذیرفته نشود و اگر در خلال آن چهل روز بمیرد و توبه نکرده باشد، خداوند در روز رستاخیز او را از زردابه بدن دوزخیان، بنوشاند.

بحار الأنوار: 79/ 131/ 20.

توجه:

دقت شود که عدم پذیرش نماز به معنی بطلان نماز یا جواز ترک نماز در این چهل روز نیست، بلکه اگر نماز ترک شود جرمی سنگین تر به جرائم این فرد افزوده خواهد شد.

البته بعید نیست که با توجه به قرینه ادامه حدیث در صورت توبه این اثر گناه (عدم پذیرش نماز) هم برداشته شود.

ابو بصیر گوید از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که فرمود: خداوند در روز قیامت با سه گروه حرف نمی زند و به آنان نظر نمی کند و آنان را از گناهان پاکیزه نمی سازد و برای آنان عذابی دردناک است ، یکی از آن گروه کسانی هستند که با خود نکاح ( استمناء ) کرده اند.

 بحار الأنوار: 79/ 95/ 1.

 الإمامُ علیٌّ علیه السلام:

مَن شَرِبَ الخَمَر و هُو یَعلَمُ أنّها حَرامٌ سقَاهُ اللّهُ مِن طِینَةِ خَبالٍ.
هر کس شراب بنوشد در حالى که مى ‏داند حرام است، خداوند او را از زردابه بدن دوزخیان، بنوشاند.
الخصال: 621/ 10.

حضرت رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم):

چهار نفرند که اهل دوزخ از آنها در آزار و اذیت اند:
یکی از آنها مردی است که پیوسته چرک از دهان او جاری خواهد بود و آن کسی است که در این دنیا فحش گو بوده است.

محجة البیضاء، ج 5، ص 216

بعضی از صفات رذیله و انحرافات فکری و عملی، آن قدر مبغوض خداوند است که هیچ وجه قابل گذشت نیست، مگر آن که شخص، خود را از آن تهی کرده و به صفات کمالیه مقابل آن مزین سازد. وجود چنین صفات رذیله ای در شخص گنهکار، مانع از پذیرش استغفار و راه یافتن توبه کننده به دیار یار می کرد، در این گفتار برخی از صفات و نقش آنها را در جلوگیری از استغفار بررسی خواهیم کرد.

امام رضا (علیه السلام) :

الْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ یَعْدِلُ سَبْعینَ حَسَنَة، وَ الْمُذیعُ بِالسَّیِّئَةِ مَخْذُولٌ، وَ الْمُسْتَتِرُ بِالسَّیِّئَةِ مَغْفُورٌ لَهُ.
انجام دادن حسنه و کار نیک به صورت مخفى، معادل هفتاد حسنه است; و آشکار ساختن گناه و خطا موجب خوارى و پستى مى گردد و پوشاندن و آشکار نکردن خطا و گناه موجب آمرزش آن خواهد بود.

وسائل الشّیعة: ج 16، ص 63، ح 20990.