سیصد و سیزده فدائی منجی انسانهایی هستند حلال زاده، با تربیتی درست، با ایمانی استوار چون کوه، دارای کسب حلال و گوش،چشم،زبان،شکم و دامن پاک
حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله:
فرأیت وادیاً فی جهنّم یغلى فقلت یا مالک لمن هذا فقال لثلاثة المحتکرین والمدمنین الخمر والقوّادین.
«درّهاى در جهنم دیدم که مىجوشد گفتم: اى مالک این براى کیست؟ گفت: براى سه گروه: احتکار گران، همیشه مستان و قوّادها (واسطه رساندن دو نفر برای زنا و لواط).»
جامع أحادیث الشیعة (للبروجردی)، ج25، ص: 798
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
ألَا لَعنَةُ اللّهِ و الملائکةِ و النّاسِ أجمَعینَ ... على ناکِحِ البَهیمَةِ، و على ناکِحِ یَدِهِ.
هان! لعنت خدا و فرشتگان و مردم، همگى،... بر کسى که با حیوان نزدیکى کند و بر کسى که با دست خود ازدواج (خود ارضایى) کند.
کنز العمّال: 44057.
امام صادق علیه السلام:
سه کساند که خداوند روز قیامت نه با آنها سخن مىگوید، نه به آنان نظر میافکند و نه پاکشان مىکند و عذابى دردناک دارند: کسى که موى سپید خود را بکند، کسى که با خود ازدواج (خود ارضایى) کند و کسى که لواط دهد.
متن عربی:
ثلاثةٌ لا یُکَلِّمُهُمُ اللّهُ یَومَ القِیامَةِ و لا یَنظُرُ إلَیهِم و لا یُزَکِّیهِم و لَهُم عَذابٌ ألیمٌ: النّاتِفُ شَیبَهُ، و النّاکِحُ نفسَهُ، و المَنکوحُ فی دُبُرِهِ.
بحار الأنوار:ج 76/ ص 95.
توجه:
منظور، از «الناتف شیبه»، کندن موی سفید است. تکرار انجام هر گناه صغیره ای تبدیل به گناه کبیره می شود؛ پس، اگر کندن موی سفید یا تراشیدن محاسن تکرار شود، گناه کبیره بوده و اگر شخص از آن توبه ننماید، طبق این حدیث، دچار این آثار در جهان آخرت می شود.
پرسشگری از امام صادق علیه السلام پرسید: یا بن رسول اللّه، در کجاى کتاب خدا از این عمل نهى شده است؟ حضرت فرمود: این سخن خداوند که مىفرماید: «فمَنِ ابْتَغى وَراءَ ذلکَ فأُولئکَ هُمُ العادُونَ» (المؤمنون: 7) «پس، هر که فراتر از آن (رابطه جنسی با همسر و کنیز) جوید، آنان از حدّ گذرندگانند» و این عمل از مصادیق «وَراءَ ذلکَ» «فراتر از این» است.
متن عربی:
فقالَ السّائلُ: فَبیِّنْ لی یا بنَ رسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله مِن کتابِ اللّهِ نَهیَهُ. فقالَ: قولُ اللّهِ: «فمَنِ ابْتَغى وَراءَ ذلکَ فأُولئکَ هُمُ العادُونَ» (المؤمنون: 7) و هُو مِمّا وراءَ ذلکَ.
بحار الأنوار: 104/ 30/ 1.
توجه:
با توجه به استدلال فوق از این آیه حرمت سایر انحرافات جنسی هم بدست می آید.
امام صادق علیه السلام در پاسخ به سؤال از استمناء فرمود: گناه بزرگى است که خداى متعال در کتاب خود از آن نهى فرموده است و کننده این کار مانند کسى است که با خودش ازدواج کند. اگر بدانم کسى این کار را مىکند هرگز با او غذا نمىخورم.
قال الإمام الصادق علیه السلام لمّا سُئلَ عن الخَضخَضةِ: إثمٌ عَظیمٌ قد نَهَى اللّهُ تعالى عَنهُ فی کتابهِ، و فاعِلُهُ کناکِحِ نفسِهِ، و لو عَلِمتُ بمَن یَفعَلُهُ ما أکَلتُ مَعهُ.
بحار الأنوار: 104/ 30/ 1.
امام صادق (علیه اسلام) مىفرمایند:
وَ هَبَطَ إِبْلِیسُ وَ لَا زَوْجَةَ لَهُ وَ هَبَطَتِ الْحَیَّةُ وَ لَا زَوْجَ لَهَا فَکَانَ أَوَّلَ مَنْ یَلُوطُ بِنَفْسِهِ إِبْلِیسُ فَکَانَتْ ذُرِّیَّتُهُ مِنْ نَفْسِهِ وَ کَذَلِکَ الْحَیَّةُ
ابلیس هنگامى که به زمین هبوط کرد صاحب همسرى نبود و او اولین کسى بود که به خود ارضایى پرداخت (تحت اللفظی: با خودش لواط کرد)، وضعیت مار نیز به همین منوال بود و ذریه آنها نیز اینگونه از او به وجود آمدند. (علل الشرایع- ص547 )
توجه:
با این وجود تولید مثل شیطان بدون جنس ماده و فقط از خودش خواهد بود.
جالب اینکه در مورد مارها هم تولید مثل بکر زائی وجود دارد.
به متن و تصویر ذیل توجه کنید:
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
أیُّما امرأةٍ استَعطَرَتْ فَمَرَّت على قَومٍ لِیَجِدُوا مِن رِیحِها فهی زانِیَةٌ.
هر زنى که به خود عطر زند و از کنار عدّهاى [مرد] بگذرد، تا بویش به مشام آنها رسد، زناکار است.
میزان الحکمه، ج6،ص 516
نزدیکی از پشت با همسر (حتی در غیر ایام حیض)کراهت شدیده دارد!!
چرا وطی همسر از دبر مکروه است؟
نزدیکی با همسر از پشت از نظر بسیاری از فقها مکروه است. البته کراهت آن شدید است. مقاربت از این طریق موجب بیماری های مختلف جسمی و روحی برای زن می شود. زن نیز معمولاً نسبت به این کار طبعا تمایلی ندارد. احتیاط این است که اگر زن راضی نباشد این کار ترک شود!
حدیث:
صفوان بن یحیى به حضرت رضا علیه السلام گفت: «مردى از دوستان شما از من خواسته است تا از شما درباره مسالهاى که خود از پرسیدن حیا دارد، سؤال کنم.
حضرت فرمود: سوالش چیست؟ گفتم: آیا مرد مى تواند با زنش از پشت آمیزش کند؟
حضرت فرمود: آرى این حق اوست. پرسیدم: آیا شما چنین مى کنید؟ حضرت فرمود: نه ما چنین نمىکنیم.»[1]
سدیر گوید: «از امام باقر علیه السلام شنیدم که مىفرمود: رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند: پشتهاى زنان بر امّت من حرام است.»[2]
پرسش: حکم مردى که با همسرش در زمان حیض نزدیکى کند، چیست؟
آیات عظام امام، خامنه اى و فاضل: نزدیکى، در این حال بر هر دو حرام است و بنابر احتیاط واجب باید شوهر کفاره بدهد.[1]
آیه اللّه بهجت: نزدیکى در این حال بر هر دو حرام است و باید شوهر کفاره بدهد.[2]
آیات عظام تبریزى، سیستانى و نورى: نزدیکى در این حال بر هر دو حرام است و باید شوهر استغفار کند و بنابر احتیاط مستحب کفاره هم بدهد.[3]
آیات عظام صافى، مکارم و وحید: نزدیکى در این حال بر هر دو حرام است و بهتر (احتیاط مستحب) است، شوهر کفاره بدهد.[4]
تبصره. مقدار کفّاره یاد شده بدین قرار است: اگر نزدیکى در ثلث اول روزهاى حیض باشد، «یک مثقال» (18 نخود) طلا و در ثلث دوم «نیم مثقال» (9 نخود) طلا و در ثلث سوم، «یک چهارم مثقال» (5/4 نخود) طلا است.
پرسش: براى تشخیص اینکه مرد قادر بر بچه دار شدن هست آیا مى تواند استمنا کند تا آزمایش هاى پزشکى بر روى منى او، انجام شود؟
همه مراجع: خیر، این کار جایز نیست؛ مگر آنکه ضرورتى ایجاب کند.
خامنه اى، اجوبه الاستفتائات، س 790 ؛ امام، استفتائات، ج 1، غسل جنابت، س 96 و دفتر: همه مراجع.
تبصره:
چنانچه در موردى، بنا به ضرورت مرد استمنا کند؛ در صورتى که همسر دارد، واجب است این عمل به وسیله او انجام گیرد (نه با اعضا و جوارح خود).
طراح و مدیر سایت:سید محمد علوی زاده
کپی برداری از مطالب با ذکر منبع و افزودن لینکش سایت باعث امتنان و مسرت است و بدون آن بلامانع.
