- دوشنبه ۲۹ شهریور ۹۵
- ۲۰:۴۱
- ۹۹۴
- ۰
سیصد و سیزده فدائی منجی انسانهایی هستند حلال زاده، با تربیتی درست، با ایمانی استوار چون کوه، دارای کسب حلال و گوش،چشم،زبان،شکم و دامن پاک
روزی علی (علیه السلام) نقل کرد که پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: زیرک ترین و هشیارترین انسانها کسی است که خود را به حساب بکشد و برای بعد از مرگ خود کار بکند.
مردی پرسید: ای امیرمؤ منان ! چگونه نفس خود را به حساب بکشد؟
امام فرمود:
وقتی که صبح کرد و سپس آن روز فرا رسید به خویشتن بازگردد و خطاب به خود بگوید:
ای نفس ! امروز روزی بود که بر تو گذشت ، و هرگز دیگر باز نمی گردد، و خداوند از تو سوال می کند که:
این روز را در چه راهی به پایان رساندی؟
چه کاری در آن کردی؟
آیا خدا را به یاد آوردی و او را ستودی؟
آیا نیازهای مؤمنان را برآوردی؟
آیا رفع اندوه از مؤ منی نمودی؟
آیا در غیاب مؤ من نزد اهل، و فرزندانش آبروی او را حفظ کردی؟
و پس از مرگ او، آیا آبرویش را در میان بازماندگانش نگه داشتی؟
آیا از غیبت و بدگویی پشت سر مؤ من خودداری نمودی ؟
آیا مسلمانی را یاری کردی؟
تو در این روز چه کردی ؟
اگر در پاسخ گفت : کارهای نیک انجام دادم ، خدا را حمد و سپاس کن و تکبیر بگو به خاطر توفیقی که نصیب تو شده است ، و اگر گفت : امروز گناه کردم یا کوتاهی نمودم از درگاه خداوند استغفار و طلب آمرزش کن و تصمیم بگیر که دیگر تکرار گناه نکنی.
منبع: داستان صاحبدلان / محمد محمدی اشتهاردی
بسیاری از ماها ادعا می کنیم که شیعه هستیم امیرالمؤمنین علیه السلام هستیم در حالی که این فقط صرف ادعاست و شیعه همانطور که از اسمش پیداست یعنی پیرو و کسی که قدم در جای پای امامش می گذارد و در همه امور از او پیروی می کند و طوری زندگی می کند که مورد رضایت و پسند امام اوست.
شخصى به امیرالمؤمنین علیهالسلام عرض کرد : فلانى بسیار گناه مى کند اما در عین حال از شیعیان شماست .
امیر المؤ منین علیه السلام فرمود: یک یا دو دروغ در نامه اعمال تو نوشته شد. اگر بسیار گناه مى کند و ما در دوست دارد و دشمن دشمنان ماست یک دورغ گفتى زیرا او دوستدار ما است نه شیعه ما. در حالى که تو گفتى او شیعه ماست . (شیعه که اهل گناه نیست!).[1]
در روایت دیگری هست که مردى به امام حسن مجتبی علیهالسلام عرض کرد: من از شیعیان شما هستم؛ حضرت فرمودند: اى بنده خدا! اگر از اوامر و نواهى ما اطاعت کنی، راست مى گویی؛ و اگر برخلاف این باشی، بر گناهان خود اضافه نکن؛ و مدعى این مقام عالى که اهلیت آن را نداری، مشو و مگو من از شیعیان شما مى باشم؛ بلکه بگو «من از دوستان و محبان شما هستم» و با دشمنان شما دشمنم؛ که در اینجا خیر خواهی دید. [2]
شهید محراب، ایت الله دستغیب در این باره می فرمایند:
حب علی خضوع و خشوع می آورد. در دل هر کس که حب علی جای گرفت - به خدای علی قسم - آتش جهنم بر او حرام است. بلا شک حب یک حقیقت است و از خصوصیات این حب خضوع است؛ یک نوع خضوع در آدم، برای محبوبش پیدا می شود. حب که آمد نفس از طغیان و قلدری در برابر محبوب خودداری می کند هر که حب علی در دلش جای گرفت، در برابر خدا طغیان ندارد، در برابر علی سرکشی ندارد. تا گفته می شود که علی نماز را دوست داشت، می گوید: «والله من هم نماز را دوست دارم؛ تا می گویند علی روزه را دوست داشت، روزه ی تابستان را علی دوست داشت، این هم که محب علی شد، خاشع شد، می گوید من هم روزه را دوست دارم. این شخص دیگر طغیان ندارد. اگر هم یک وقت مثلا نماز نخواند یا روزه نگرفت، نه از روی طغیان است، اگر زورش به شکمش نرسید، یا شهوت بر او غالب شد، بعدش هم پشیمان می شود و با شرمساری می گوید:
چگونه سر ز خجلت بر آورم بر دوست
که خدمتی به سزا نیامد از دستم
و بدانید هر دلی که خاضع شد، والله آتش جهنم مناسب او نیست. دل لطیف با آتش جهنم مناسبت ندارد. جهنمی چه کسی است؟ هر قلدری هر سفت و سختی که بگوید:«به من می گویی این حرفها را؟! بینداز دور؛ اینها کهنه شد!». جهنمی کسی است که تا بگویند فلان کار گناه یا حرام است، علی از این کار پرهیز داشته، بگوید:« برو این حرف ها را بینداز دور!» وقفتی به او می گویند که مرگ و آخرت هم هست، گناه نکن! داد می زند که برو کنار؛ برو به فکر خودت باش؛ ولم کن این حرف ها کهنه شد! کی از آن عالم آمده که خبر بیاورد. هر چه سر هر کس آمد سر ما هم بیاید. شخص جهنمی طاغی و دل سخت است، ولی دل شیعه ی علی لطیف است، غلظت ندارد حدت و تندی ندارد. مثل آقایش علی است، در نهایت لطافت است، تسلیم حق است، هوی و هوس او رفته پی کارش. حب علی آمده، خودخواهی و خودپرستی رفته پی کارش.
آقایان و خانم ها! سعی کنید که حب علی در دلتان جای بگیرد و زیاد شود و آن را به همراه خود به سرای باقی ببرید.
با شیر اندرون شد و با جان به در درود.
اگر این گونه شد، سعادت کامل متعلق به شماست.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
حبّ علىّ یأ کل الذنوب کما تأکل النار الحطب.
همانگونه که آتش هیزم را از بین میبرد، عشق به علی گناهان را از بین میبرد.
تاریخ مدینة دمشق - ج 79 /جزء42/ ص244.
جالب اینجاست که منبع فوق از اهل سنت است.
در حدیث دیگری فرمودند:
ذکر علىّ (ع) عبادة.
یاد علی (ع) عبادت است.
تاریخ مدینة دمشق، ج 42، ص 356
بنده اهل کلیپ دیدن نیستم. فرصتش رو هم ندارم اما این کلیپ رو بیش از ده بار دیدم و لذت بردم ، توصیه میکنم شما هم ببینید.
مشاهده در آپارات
عاقبت عشق های خیابانی
عاقبت شروع زندگی با گناه
به گزارش گناه شناسی به نقل از فارس:
زوج جوانی با مراجعه به شعبه 268 مجتمع قضایی خانواده دادخواست طلاق توافقی خود را به علت عدم تفاهم ارائه کردند.
مرد جوان درباره علت تصمیم به جدایی از همسرش گفت: او فکر میکند من به او خیانت کردهام ولی اشتباه میکند. هیچ علاقهای به طلاق ندارم و فقط به اصرار همسرم راضی به طلاق شدهام.
زن جوان خطاب به قاضی عموزادی و با بیان اینکه قادر به ادامه زندگی با شوهرش نیست، گفت: 4 سال قبل از طریق یکی از دوستانم برای کار به یک ساعتفروشی معرفی شدم.
وی ادامه داد: بعد از مدتی صاحب مغازه به من ابراز علاقه کرد و من هم که به او علاقهمند شده بودم به پیشنهاد او جواب مثبت دادم و دوستی ما آغاز شد. تا اینکه 4 ماه قبل او به من پیشنهاد ازدواج داد.
زن جوان گفت: موضوع را به مادرم گفتم و او هم مخالفتی با این موضوع نکرد تا اینکه با مهریه یک هزار سکه به عقد او درآمدم. یک روز بعد از عقد به مسافرت رفتیم و آنجا بود که شوهرم اخلاق و رفتار واقعی خود را نشان داد.
وی در ادامه اظهاراتش افزود: بعد از عقد، هر مشکلی که بین ما پیش میآمد، شوهرم مرا تهدید به طلاق میکرد و در واقع این تهدید به تکیه کلامش تبدیل شده بود. به هر بهانهای مرا مورد فحاشی قرار میداد و اگر هم خودش مقصر بود تنها به یک عذرخواهی بسنده میکرد.
زن جوان گفت: او بعد از عقد رفتاری کاملاً متضاد با گذشته داشت و حتی بعد از اینکه مغازه او مورد دستبرد قرار گرفت، بدقدمی مرا عامل این اتفاق دانست.
مرد جوان با تأیید اظهارات همسرش درباره تهدید کردن به طلاق گفت: من راه جلب محبت همسرم را بلد نبودم و از این طریق میخواستم او به من بیشتر محبت کند و فکر نمیکردم کار به این جا کشیده شود.
زن جوان در پاسخ به سؤال قاضی که چرا در مدت 4 سال دوستی به اختلافات بین خودتان پی نبردی، گفت: در مدت 4 سالی که با هم دوست بودیم فقط خوبیهای او را میدیدم و اگر هم مشکلی پیش میآمد زود از کنار آن می گذشتم اما فقط یک روز بعد از عقد، چشم من به روی واقعیات باز شد و به اشتباه خود پی بردم.
وی با بیان اینکه دوستی قبل از ازدواج به هیچ وجه ملاک خوبی برای شناخت طرف مقابل نیست ادامه داد: رابطه دوستی حتی بعد از گذشت 4 سال هم به من اجازه نداد شناخت مناسبی از شوهرم پیدا کنم و در نهایت کار به جدایی کشید.
وی ادامه داد: من تلاش خود را برای بهبود این وضع کردم و حتی نزد مشاوره هم رفتم. مشاور از من خواست در جلسه بعد همراه شوهرم به مرکز مشاوره بروم اما او مخالفت کرد.
زن جوان در نهایت گفت: من خودم را در این اتفاق مقصر نمیدانم و قبول دارم بسیاری از مشکلات از سوی من بود اما وقتی زوجهای 40 یا 50 ساله را در راهروهای دادگاه میبینم، ترجیح دادم امروز جلوی ضرر را بگیرم. من هم همسرم را دوست دارم ولی ادامه این زندگی به نفع هیچکدام از ما نیست. قصد آزار و اذیت همسرم را ندارم و همه یکهزار سکه مهریهام را در قبال صدور حکم طلاق میبخشم.
تلاش قاضی عموزادی برای ایجاد سازش بین این زوج نتیجه نداد و سرانجام با اصرار آنها حکم طلاق توافقی صادر شد.
شاید برایتان این سؤال پیش آمده باشد که مؤمن هستید یا نه؟؟ همان کسانی که خداوند در سوره عصر می فرماید غیر از آنها در خسران به سر می برند.
امام صادق علیه السلام در حدیثی شرییف علامتهای مؤمن را بر می شمارند:
«الْمُؤْمِنُ مَنْ طَابَ مَکْسَبُهُ، وَ حَسُنَتْ خَلِیقَتُهُ، وَ صَحَّتْ سَرِیرَتُهُ، وَ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ، وَ أَمْسَکَ الْفَضْلَ مِنْ کَلَامِهِ، وَ کَفَى النَّاسَ شَرَّهُ، وَ أَنْصَفَ النَّاسَ مِنْ نَفْسِهِ».
امیرالمؤمنین (علیه السلام) :
أَىُّ دُعاء أَفْضَلُ مِنَ الإِسْتِغْفار وَ أَعْظَمُ بَرَکَةً مِنْهُ فِى الدُّنْیا وَالآخِرَةِ .
چه دعایى از استغفار ، با فضیلت تر ، و برکت آن در دنیا و آخرت از طلب آمرزش ، بزرگتر و بیشتر است .
مستدرک الوسائل ، ج 6 ، ص 188 .
بعضی از صفات رذیله و انحرافات فکری و عملی، آن قدر مبغوض خداوند است که هیچ وجه قابل گذشت نیست، مگر آن که شخص، خود را از آن تهی کرده و به صفات کمالیه مقابل آن مزین سازد. وجود چنین صفات رذیله ای در شخص گنهکار، مانع از پذیرش استغفار و راه یافتن توبه کننده به دیار یار می کرد، در این گفتار برخی از صفات و نقش آنها را در جلوگیری از استغفار بررسی خواهیم کرد.
مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام:
اِنّ النّدَمَ عَلَی الشَّرِ یدعو اِلی تَرکِه.
پشیمانی از کار بد، خود باعث ترک آن خواهد شد.
(اصول کافی، ج 4، ص 159)
طراح و مدیر سایت:سید محمد علوی زاده
کپی برداری از مطالب با ذکر منبع و افزودن لینکش سایت باعث امتنان و مسرت است و بدون آن بلامانع.