سؤال: چگونه بعضى گناهان، تمام کارهاى خوب انسان را از بین مىبرد؟
پاسخ: اگر شخصى 20 سال خدمت مفید داشته باشد ولى فرزند کارفرماى خود را بکشد، این عمل تمام خدمات او را از بین مىبرد.
یک بمب که منفجر مىشود و ساختمانى فرو مىریزد، تمام زحمات انسانها را در یک لحظه از بین مىبرد.
یک ناسزا، دوستى چندین ساله را به فراموشى مىسپارد.
خوردن یک قاشق سم، تمام مراقبتهاى بهداشتى چند ساله را نابود مىکند.
یک لحظه خواب در هنگام رانندگى، ماشین را به درّه پرتاب مىکند.
یک لحظه فرو کردن چاقو در چشم، سبب نابینایى سالیان دراز مىشود.
آرى، برخى گناهان همچون آتش، جنگل نیکىهاى انسان را سوزانده و به خاکستر تبدیل مىکند. چنانکه قرآن مىفرماید: «حَبِطَت اعمالهم» (بقره 217)
البتّه در برابر آیات حبط، آیاتى داریم که مىفرماید: به خاطر یک کار شایسته، بدىهاى انسان محو مىشود.
«مَن یؤمن باللّه و یَعمل صالحاً یُکفّر عنه سیّئاته» (تغابن 9)
مثلِ کارگرى که سالها بد کار مىکرده ولى یک لحظه وقتى وارد منزل کارفرما مىشود کودک کارفرما را مىبیند که به استخر افتاده و در آستانه غرق شدن است، او را نجات مىدهد. این عمل تمام بدرفتارىها وکمکارىهاى او را جبران مىکند.
چنانکه قرآن مىفرماید: نماز به پا دارید که آن حسنهاى است که بدىها و زشتىها را از بین مىبرد. «و أقمِ الصلوة ... انّ الحَسنات یُذهِبنَ السَّیئات» (هود114)
پرسش هاى مهم، پاسخ هاى کوتاه(تمثیلات)، ص: 72